Hoe het puzzelvirus begon
Bij oma was er altijd wel een puzzel te vinden. Ze had echter slechte ogen maar kon het puzzelen toch niet laten. Wanneer ik dan op woensdagmiddag bij oma kwam verwijderde ik eerst de niet passende stukjes en ging ik dan al keuvelend met haar aan het puzzelen. Ik kreeg steevast op mijn donder dat ik de stukjes had weggehaald maar stiekem vond ze dat natuurlijk prima.
Tijd voor een eigen puzzel
Zelf had ik nog geen echte eigen puzzel. Maar daar kwam verandering in. Een familielid van mijn oma had een garagebedrijf. Zij gaven puzzels als relatiegeschenk en ik kreeg een exemplaar cadeau. Mijn eerste eigen puzzel! Deze puzzel heb ik honderdduizend keer gelegd, wat ook te zien is aan de puzzel… Wat ik zo leuk vond aan deze puzzel? Dat het een cartoon-tekening was. De afbeelding was een grote garage waar allerlei kleine dingen gebeurde. Allemaal kleine verhaaltjes. Het was weer eens wat anders dan de standaard landschappen die ik samen met oma maakte. Ik denk dat hier mijn voorliefde voor getekende puzzels is geboren. Ik ben niet voor niets nu zo verzot op puzzels van Jan van Haasteren.
Een paar weken terug ben ik op zolder door mijn puzzelcollectie gegaan. En wat vond ik daar? Mijn eerste puzzel. Snel nog een keer gelegd, ik herkende nog precies ieder stukje. Wat een mooie herinnering aan alle fijne puzzelmiddagen bij mijn lieve oma 🙂